1890’1ı yıllarda Kelkit-Danzut’tan (Oylumdere) Gümüşhane Bağlarbaşı’na yerleşmiş bir ailenin çocuğudur. Babası 1914-1915 Osmanlı-Rus Harbi’nde Sarıkamış’ta şehit olmuş Sıtkı Efendi’dir. Babası öldüğü zaman annesi ve iki kız kardeşiyle geçim omuzlarına çökmüştü. Henüz 12 yaşındaydı. Muhacirlik süresince ikamet ettikleri Zile’de ailesini geçindirmek için olağan üstü çaba sarf etmiş, kazancından para bile biriktirmişti. Gümüşhane’ye döndüklerinde 15-16 yaşlarında olan Hüseyin Efendi’nin, iş kuracak, ufak bir sermayesi de vardı. Fırıncılıkla işe başladı. Daha sonra un ve bakkaliye işini ilave etti. Uzun boylu, yakışıklı esmer erkek güzeli bir adamdı. 20 yaşına doğru Mehmet Yaver Sungurlu’nun kızı Zekiye Hanımla evlenerek bakkaliye işine ortak olup kayınpeder-damat dayanışmasıyla işi geliştirmişti.
1923 yılında askere alındı. Şoför ehliyetiyle İstiklal Savaşı’nda, Mustafa Kemal Paşa’ya, Mareşal Fevzi Çakmak’a hizmet vermiş; Miralay İsmet Bey (İnönü)’ in yanında savaşa girmiştir. O günün Türkçesi ve Latin harfleriyle şoför ehliyetinde şunlar yazılıdır:
Hüseyin Efendi, “… Şoför mektebinin bütün devr-i tedrisatını ikmal ettikten sonra Müstakil Fiyat Bölüğüne şoför olarak verilmiş ve mezkûr bölükte vazifesini hüsnü surette ifa etmesi ve makine arızasındaki tamiratına son derece vukuf kesp etmesi hasebiyle liyakatine binaen 1 Ağustos 1338 (1922) tarihinde onbaşılığa terfi edup bölüğümüzün birinci kolunda vazifesine son derece gayretli ve makinenin her türlü arazide şevk idare ve tamirat hususunda iktidarına binaen Garp Cephesi Erkani Harbiye Riyaseti’nin 1 Eylül 1339 (1923) tarih ve 8553
numaralı emriyle şoför çavuşluğuna naşp edilerek bir seneden fazla kol çavuşluğu ile istihdam edilmekle kendisinin otomobil ve makineye vukufu ve sevk idaresindeki mümaresesi fevkaladeliğine binaen işbu hüsnühal mazbatası yedine ifa kılındı. 19 Kanunevve1 1339 (1923) Askerliği 7 yıl sürmüştür. İstiklal Savaşı Gazi Madalyası ve Çavuş Şoför Ehliyeti hala muhafaza edilmektedir.
Askerlik dönüşünde işlerini hızlandırmış; ihalelere girerek askeri nakliye işlerine el atmıştır. İkinci el Ford bir kamyonla bizzat direksiyon başında, gece gündüz çalışmıştır. Kamyonların sayısı artmaya, bakkaliyesi gelişip manifaturacılığa dönmüştür. Kamyonlarla nakliye, fırın, bakkaliye üçlüsünün dönebilmesi için çalışanları vardır. Bir ayağı İstanbul’da “BİNBİRÇEŞİT” isimli dükkânına mal yetiştirmektedir. Çalışmak onu ataletten, kötü alışkanlıklardan ve yoksulluktan kurtarmıştır. Yardımsever bir insandı. Mahallesinde elini uzatmadığı yoksul yoktur. Herkesin ölüsüne koşar; hastaların yanında olurdu. Bütün mahalle halkını, okul çocuklarını Bağlarbaşı-Gümüşhane arası götürüp getirmiştir. 1945–1955 arasında bu taşıma işleri devam etmiştir. Şair Hıfzı Kenan Çetiner, “Gümüşhane’m” şiirinin bir kıtasında onun için şöyle der:

İster şalvar giysin, ister samur kürk,
Fakir babasıydı SOYSAL-KOCATÜRK.
Atlısı yürüktü, yaylısı yürük,
Gümüşhane’m hala o günler var mı?

Bağlarbaşı Mahallesi’nin bilabedel 40 seneye yakın muhtarlığını yapmıştır. Belediye Meclis Üyeliklerinde bulunmuş; kısa bir süre Gümüşhane Belediyesi Reis Vekilliği yapmıştır. Seveni çoktu. CHP’nin sarsılmaz merkez üyesiydi. Türkiye’nin mümtaz insanları, Gümüşhane CHP listesinden Milletvekili seçiliyorlardı. Hüseyin Soysal’ın üst üste bu zaferlerde seçimlerde mutlak hâkimiyeti mevcuttu. İnönü’nün yanında Yunanlıkları İzmir’e kadar sürmek kolay iş değildi. CHP’den ve Paşa’sından vazgeçemezdi. Gümüşhane’nin büyük iş adamı ve ileri gelen şahsıydı. Manifatura dükkânının şöhreti civar vilayetlere kadar yayılmıştı. İstanbul’un modası takip edilirdi. CHP’den vazgeçmemesi başına büyük felaketler getirmişti. Ocağı söndürülmüş, haksızlığa dayanamayan ve isyan eden 29 yaşındaki gencecik oğlu intihar etmişti.
Bağlarbaşı Mahallesindeki dükkânları yakılmış yok edilmişti. CHP’li olmanın cezası bunlarla bitmemiş mahkemelerde süründürülmüştü. 65 yaşında kolu kanadı kırılmış iflas ettirilmişti. 16 Şubat 1990 tarihinde öldüğü zaman 90 yaşındaydı. TRT Radyo ve TRT 1 yayınlarını keserek İstiklal Savaşı Gazisi Hüseyin Soysal’ın fotoğraflı ölüm haberini duyurmuşlardı. Hüseyin Soysal’ın Nefise (Ataç), Sıtkı, Rıfkı, İsmail Fenni, Yurdusev (Develioğlu), Sabri, İnci (Tuncay) çocuklarıdır.