Gümüşhane Biyografi Sitemize Hoşgeldiniz, 19 Nisan 2024
Beğen 4

Kemal UĞUR

Kemal UĞUR

1932 yılında Gümüşhane Kelkit’te doğdu. 5 Çocuklu UĞUR ailesinin son çocukları Kemal, annesi Hediye Hafız Hatun’un ilmi terbiyesi ve babası Dursun Ağa’nın disiplini ile yetişti.Çocukluğu yazları Kelkit Yaylalarında, kışları ise, Trabzon Arafilboyu Mahallesi’nde geçirdi. Oldukça renkli geçen çocukluk yıllarında, Kemal’i tesiri altına alan annesinin şefkatiyle babasının kadirşinaslığı, duygusal anlamda gelişmesine yardımcı oldu. Öğrenim hayatına, Trabzon Taksim Yeni İlkokulunda başlayan şair, Trabzon Erkek Sanat Okulunu bitirdikten sonra iş hayatına atıldı.

 

Askerlik hizmetini Güneydoğu Anadolu’da yapmasının en büyük faydası, hasret, vuslat, sıla ve gurbet gibi temaları duygusal iklimine kazandırmış olmasıydı. Otomotiv, inşaat ve sendikacılık alanında Trabzon, Samsun ve Ankara’da uzun yıllar çalışarak emekli oldu. 1989 yılında emekli olan şair, 1952 yılından bu yana devam ettiği edebiyat çalışmalarına ağırlık verme fırsatı buldu. Şiirini yaşayan, yaşadıklarını şiirleştirerek edebileştiren şair, duru Türkçesi, yalın, süsten ve gösterişten uzak söyleyişi ile halkın anlayabileceği ve kabullenebileceği eserler verdi. Halk edebiyatı yönündeki eserlerinde, aşk, vatan sevgisi, sıla özlemi, sevgiliye duyulan özlem, ölüm ve öbür dünya gibi konuları işledi.

 

Yayınlanmış Eserleri; Akıyorum Gizli Gizli, Güller Kurumuş, Azıcık Su İle Beslenen Kır Çiçeğim ve Gönül Yokuşu. Birçok şiiri bestelenmiştir. Dört evliliğinden dokuz çocuğu olan şair İstanbul Maltepe’de ikamet ediyor. Dört evliliğinden dokuz çocuğu bulunan şair 2014 yılında İstanbul Maltepe’de vefat etmiştir.

 

 

GÜLLER KURUMUŞ

Gönül bağım viran bahçem hazandır
Laleler, sümbüller güller kurumuş
Örenimde baykuş tarlam hozandır
Çağlayan dereler göller kurumuş

 

 

Tesellim kalmadı yastadır umut
Parlamaz güneşim önünde bulut
Sevda meydanının her yanı tabut
Sorsam da söylemez diller kurumuş

 

 

Efkârım içimde çelikten pençe
Yaşamda kaderim işkence çile
Izdırap sermayem hüzündür gece
Sevgiye uzanan eller kurumuş

 

 

Bir kere sormadı yanan özümü
Umutlarım artık tutmaz sözümü
Kemal’im beklerim yakın ölümü
Ulu çınarında dallar kurumuş

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış.

Yorum Yaz